Sluchawki w uszach i internetowy romans z najbardziej zaradnym facetem na świecie, to nie może się udać! Nie mnie. Nie zesługuję na wszystko co najlepsze, ale kiedy dostaję od życia same ochłapy to one wydają mi się byc jak najbardziej bezpieczne. Strach przed czymś doskonałym przeraża mnie tak samo jak śnieg w środku wiosny. Mój mózg wypiera ideały, oczekując kogoś fatalnego by chwilę późnij móc go udoskonalić na własne życzenie. Niedługo zacznie się drugi tydzień tej znajomości i dopiero wczoraj padło pytanie o mój wygląd. Dzwine. Mam wrażenie, że mam przed sobą Boga. Nie dostrzegam w tym chłopaku żadnej niedoskonałości. Tak, do mnie niepokoi. Pomijając wspaniały wygląd, charakter, zainteresowania, spósb życia i styl jego pracy oraz sposób jaki pisze, to przypomina mi pewną osobę która wypieram w takich sytuacjach ze swojej pamięci. Co zrobię, że dany styl osobowości w jakiś sposób mnie pociąga? Ulegnę, wiem to...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz