Chciłabym znów znaleść się w czasach, gdy znane melodie grały w radiu...
Jakoś tak pusto. Pusto bez dźwieków w małym zimnym pokoju. Jakoś nieswojo kiedy na zewnątrz zima. Zupełnie obco, kiedy cały świat ma cię gdzieś. Oj Babuniu, gdybyś tylko wiedziała, jak jest cieżko. Każdego dnia umiera jakaś częśc mnie, nie jestem już dawną sobą. Nie wiem kim jestem, po co żyję, dokąd zmierzam. Wszystko tak bardzo mnie męczy. Trudne życie, codzienność. Czuję, że jestem tutaj na chwilę... W środku płaczę z bezsilności. Wypalam się... Pomimo spokoju ducha, mam kryzys. Po prostu chcę po ludzku pogadać. Z kimś. Kimkolwiek...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz